نرم‌افزار اوپن‌سورس یا آزاد زیربنای یک جامعه آزاد و یادگیرنده خواهد بود و به پیشرفت فناوری کمک خواهد کرد؛ چراکه «از تلاش‌های تکراری بیهوده در توسعه سیستم‌ها جلوگیری می‌کند و این توان می‌تواند صرف پیشرفت لبه فناوری شود.»
در زبان فارسی، کلمه free دارای دو معادل متفاوت است: «رایگان» در برابر «آزاد». به نظر می‌رسد برداشت اولیه و عمومی از نرم‌افزارهای اوپن‌سورس، رایگان‌بودن آنهاست، در حالی که اساس این حرکت بر آزادی است؛ چیزی از جنس «آزادی بیان»:
«کاربر آزاد است که از نرم‌افزار استفاده کند، آن را بررسی و مطالعه کند، به اشتراک بگذارد، تغییر داده و بهبود بخشد». «باید کاربران مالک دستگاه‌های دیجیتالی خود باشند، نه سازندگان دستگاه‌ها».
چهار آزادی اساسی که در تعریف بنیاد نرم‌افزار آزاد تعریف شده، عبارت‌اند از:
- آزادی شماره صفر: آزادی اجرای برنامه، هر طور و به هر منظور که می‌خواهید.
- آزادی شماره یک: آزادی بررسی و مطالعه شیوه کار برنامه و تغییر آن، طوری که مطابق نیاز شما کار کند. دسترسی به سورس‌کد پیش‌نیاز این آزادی است.
- آزادی شماره دو: آزادی انتشار دوباره کپی‌‌های برنامه، تا بتوانید به دیگران هم کمک کنید (رایگان، یا در ازای دریافت پول).
- آزادی شماره سه: آزادی انتشار کپی‌هایی از برنامه که خودتان تغییر داده‌اید. به این ترتیب می‌توانید به بقیه هم شانس بهره‌بردن از تغییرات خودتان را بدهید. دسترسی به سورس‌کد پیش‌نیاز این امر است.
این آزادی‌ها منافات و مخالفتی با استفاده تجاری ندارند. شما همچنان می‌توانید نرم‌افزار خود را بفروشید و تا زمانی که چهار اصل بالا را نقض نکنید، نرم‌افزار شما همچنان «آزاد» است.
تهیه و تنظیم: ارژنگ طالبی‌نژاد
منبع: راه پرداخت